Autorem tego wpisu jest Wiktor Rainka.

Najnowsze postanowienie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 21 października br dotyczące embedowania (framingu) – niedostępne jeszcze w wersji w języku polskim oraz języku angielskim - potwierdza to, co pisałem już w ramach bloga „ip w sieci” po wydaniu wyroku w sprawie Svensson: „spokojnie spać mogą wszyscy linkujący lub embedujący do utworów zamieszczonych bez ograniczeń na portalach typu youtube.”

Od pewnego czasu pojawia się coraz więcej rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej dotyczących zagadnień prawnych związanych – mówiąc ogólnie - z aktywnością w Internecie. Rok 2014 przyniósł wręcz wysyp takich orzeczeń, z których co najmniej kilka będzie miało istotny wpływ na praktykę i rozwój doktryny prawa. Większość z nich była na bieżąco komentowana, a niektóre stały się nawet przedmiotem zainteresowania mainstreamowych mediów, czego najlepszym przykładem może być wyrok Trybunału w sprawie Google Spain dotyczący tzw. prawa do zapomnienia. W natłoku informacji warto jednak od czasu do czasu robić podsumowania, chociażby po to, by upewnić się, że to, co pamiętamy z informacji prasowych pokrywa się z rzeczywistą treścią orzeczeń Trybunału. Stąd pomysł na listę orzeczeń Trybunału wydanych w ciągu ostatnich 3 lat, które mają, w mojej subiektywnej ocenie, najistotniejsze znaczenie dla spraw z zakresu własności intelektualnej w Internecie.

Autorem tego wpisu jest Wiktor Rainka.

W dniu dzisiejszym Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) stwierdził, że zamieszczanie linków oraz embedów do utworów jest co do zasady legalne. Rozstrzygnięcie to może mieć ogromne znaczenie również dla polskiego e-biznesu.

Do sprawy Svensson nawiązywałem już w ramach poprzedniego wpisu dotyczącego linkowania oraz embedowania. Dzisiejszy wyrok TSUE potwierdził moje przypuszczenia, że: linkowanie oraz embeddowanie zostaną potraktowane w ten sam sposób oraz nie zostaną uznane za naruszenie praw do utworu, do którego się odnoszą.

Autorem tego wpisu jest Wiktor Rainka.

Embedding jest powszechnie wykorzystywany zarówno w ramach  stron internetowych, jak i portali społecznościowych, takich jak Facebook. W uproszczeniu, polega na tym, że wklejając jakiś adres w pole naszej aktywności, treść automatycznie jest embedowana, czyli pojawia się na przykład wstęp artykułu z obrazkiem albo miniaturka, w którą można kliknąć żeby obejrzeć filmik z youtube. Od jakiegoś czasu prawnicy zgłaszają wątpliwości odnośnie legalności takich działań. Orzeczenia niekorzystne dla embedujących zapadały już przed sądami czeskimi, a także polskimi, wątpliwości wyrażały również sądy niemieckie. Wkrótce nadejdzie jednak oczekiwany przełom, ponieważ aktualnie pytania w tym zakresie zostały skierowane do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, który już niedługo powinien zająć stanowisko w sprawie, co nie zmienia faktu że wszyscy zainteresowani mają w jakimś stopniu rację.